Het homohuwelijk voor het Amerikaanse Hooggerechtshof

In de VS heeft alles en iedereen recht op zijn ‘day in court’. Vorige week was het homohuwelijk weer eens aan de beurt.

Afgelopen week was een belangrijk moment voor het homohuwelijk in de VS. Twee afzonderlijke zaken die momenteel worden gehoord door het Supreme Court waren beide aangeland in het stadium van de oral arguments, dat wil zeggen: het moment waarop voor- en tegenstanders in een openbare zitting dienen te reageren op de vragen en opmerkingen van de negen opperrechters. Vaak zijn die vragen indicatief voor de manier waarop de rechters uiteindelijk zullen oordelen.

Van de twee zaken die momenteel worden gehoord is de eerste een aanvechting van de Defense of Marriage Act (DOMA). Deze wet bepaalt onder meer dat federale belastingvoordelen voor gehuwden en nabestaandenwetten uitsluitend van toepassing zijn op heteroseksuele huwelijken. Zo kan het dus zijn dat mensen die in de staten Iowa of Vermont legaal zijn getrouwd met een partner van hetzelfde geslacht te maken krijgen met een flinke belastingaanslag wanneer hun echtgenoot overlijdt.

Hoewel vijf van de negen opperrechters door Republikeinse presidenten zijn benoemd, lijkt zich toch een krappe meerderheid af te tekenen die voorstander is van een herroeping van de Defense of Marriage Act. Rechter Anthony Kennedy, het minst rabiate lid van het rechtse blok, lijkt er echter de voorkeur aan te geven dit te doen met een beroep op de notie dat DOMA een voorbeeld is van overmatige federale inmenging in de aangelegenheden van de afzonderlijke staten. Indien de overige vier conservatieve rechters met deze redenering meegaan, zou wel eens een juridisch precedent kunnen worden geschapen dat bijvoorbeeld het vermogen van de federale overheid om een sociaal vangnet in stand te houden ernstig zou aantasten. Gelukkig(?) is er tenminste één conservatieve opperrechter wiens weerzin tegen het homohuwelijk zodanig diepgeworteld zit dat deze uitkomst bepaald onwaarschijnlijk lijkt.

De tweede zaak die momenteel door het Hooggrechtshof wordt gehoord draait om de grondwettelijkheid van het zogenaamde Prop 8, een Californisch burgerreferendum dat in 2008 een einde maakte aan de kortdurende legalisatie van het homohuwelijk in die staat. De uitkomst van dit referendum werd echter juridisch aangevochten met het argument dat de basale burgerrechten van een minderheid niet afhankelijk mogen zijn van de goedwillendheid van de meerderheid. Verschillende gerechtshoven bleken het al met deze redenering eens te zijn en tenzij het Supreme Court de uitspraken van deze lagere rechtbanken herroept, wordt het homohuwelijk in Californië daarom sowieso weer legaal. Overigens lijkt voor een dergelijke herroeping geen meerderheid in het Hooggerechtshof te bestaan.

Wanneer het Supreme Court de ongrondwettelijkheid van ‘Prop 8’ echter definitief en volledig zou bevestigen, dan is vrijwel onvermijdelijk dat het homohuwelijk in één klap in het gehele land legaal wordt – zelfs in de meest christelijke en conservatieve staten. Maar ook voor deze uitkomst lijkt geen meerderheid te bestaan. Zodoende is het niet ondenkbaar dat het Hooggerechtshof alsnog besluit zijn handen van deze zaak af te trekken en te elfder ure terugkomt op de eerdere beslissing deze zaak überhaupt te willen horen. En in dat geval is het homohuwelijk in ieder geval in Califonië – qua bevolkingsaantal met afstand de grootste afzonderlijke staat – weer helemaal terug.

Kannibalen, het homohuwelijk en weer een nieuwe Bush

Dit stuk verscheen eerder als bijdrage aan de rubriek ‘Elders in de wereld’ op Sargasso.nl.

Deze keer een discussie over de grens tussen feit en fictie, een gevalletje ‘I only care if it affects me,’ en het zoveelste lid van de Bush-clan die de politiek in gaat.

Vorige week werd voormalig politieagent Gilberto Valle uit New York schuldig bevonden aan het maken van concrete plannen om verschillende vrouwen te ontvoeren en hen vervolgens – al dan niet levend – op te eten.

Valle zocht in een justitiële database naar potentiële (echt bestaande!) slachtoffers en op internet naar de werking van chloroform en recepten voor mensenvlees. De catch? Hoewel hij zijn voornemens uitgebreid online besprak, deed hij vooralsnog geen enkele moeite om daadwerkelijk met zijn anonieme medesamenzweerders in contact te treden. Ook benaderde hij zijn potentiële slachtoffers niet.

Zodoende blijft de vraag bestaan: is Valle een levensgevaarlijke lustmoordenaar die net op tijd is opgepakt of is hij, zoals zijn verdediging claimt, iemand die er weliswaar duistere seksuele fantasieën op nahoudt, maar geen daadwerkelijke misdadiger?

Daarnaast roept deze zaak de vraag op hoe ver fantasie en rollenspel mogen gaan voordat er sprake is van feitelijk crimineel gedrag. In dit aardige artikel worden deze vragen voorgelegd aan verschillende experts, onder meer op de gebieden van seksuele stoornissen en burgerlijke vrijheden.

Heel ander nieuws was de bekendmaking van Republikein Bob Portman dat hij zijn opvattingen over trouwende gays heeft ‘bijgesteld’. Hiermee werd hij de eerste Republikeinse senator die zich openlijk uitsprak voor het homohuwelijk. De reden? Zijn eigen zoon kwam uit de kast. In Portmans woorden:

At the time, my position on marriage for same-sex couples was rooted in my faith tradition that marriage is a sacred bond between a man and a woman. Knowing that my son is gay prompted me to consider the issue from another perspective: that of a dad who wants all three of his kids to lead happy, meaningful lives with the people they love, a blessing Jane and I have shared for 26 years.

Dat zijn oorspronkelijke standpunt andermans kinderen het nodige geluk ontzegde deerde hem blijkbaar weinig. Maar als het jezelf aangaat, wordt alles opeens anders… Ofwel: de Republikeinse Partij in een notendop.

Tenslotte: we hebben weer een nieuwe Bush! George Prescott Bush – kleinzoon van voormalig president H.W. Bush, neef van voormalig president G.W. Bush en zoon van voormalig gouverneur Jeb Bush – stelt zich in de staat Texas verkiesbaar als land commissioner. Hoewel een weinig zichtbare functie, dient dit ambt vaak als opstapje naar prominentere posities. Land commissioners hebben zeggenschap over de exploitatie van state lands en de grondstofwinning. Een prima plek dus om de nodige contacten op te doen.

The Axis of Bigotry

Uit een artikel uit de Trouw:

In Parijs hebben zondagmiddag honderdduizenden mensen geprotesteerd tegen het plan van de overheid het huwelijk open te stellen voor homoseksuelen. […] Aan de betoging doen groepen van allerlei pluimage mee, zoals katholieke groeperingen, conservatieve politici, leden van het extreem-rechts Nationaal Front en diverse moslimgroepen.

Wel gemakkelijk. Zo weet je meteen weer aan wie je allemaal een hekel moet hebben.

Jakkie homoseks!

Zoals al gemeld in dit eerdere bericht, buigt het Amerikaanse hooggerechtshof zich binnenkort over de grondwettelijkheid van een verbod op het homohuwelijk.

Eén van de opperrechters zal niet lang na hoeven te denken over zijn oordeel:

U.S. Supreme Court Justice Antonin Scalia compared homosexuality and murder on Monday as he argued at a Princeton seminar that elected bodies should be allowed to regulate actions they see as immoral.

“If we cannot have moral feelings against homosexuality, can we have it against murder? Can we have it against other things?” Scalia said, according to The Associated Press. […]

Scalia said he did not equate homosexuality morally with murder, but was making a point about the state’s ability to regulate them.

“I’m surprised you aren’t persuaded,” he deadpanned to the audience member who asked him about his views.

En ik maar denken dat moord is verboden vanwege de objectieve schade die het aanricht in plaats van de gekwetste gevoelens van mensen die er verder niets mee te maken hebben…

Het hele idee dat iets verboden mag worden alleen omdat het ingaat tegen een zekere morele sensibiliteit is natuurlijk belachelijk. Op basis van dit argument zou je bijvoorbeeld ook alle heteroseks buiten het huwelijk en die niet plaatsvindt à la de missionarishouding kunnen verbieden. Of gewoon alle interraciale huwelijken, zoals in grote delen van de VS lang het geval was.

Maar goed, bovengenoemde opperrechter, Antonin Scalia is dan ook een rabiate katholiek die wel heel erg graag bepaalt wat in andermans slaapkamer gebeurt.

Kortom: de veelgeroemde scheiding tussen kerk en staat in de VS wil in de praktijk nog wel eens vies tegenvallen.

Progressief Amerika?

Dit stuk verscheen eerder als bijdrage aan de rubriek ‘Elders in de wereld’ op Sargasso.nl.

Amerika is een land van uitersten. Aartsconservatief en ultraprogressief bestaan direct naast elkaar. En dat levert spanningen op …vooral als je inmiddels al links wordt ingehaald door je zuiderburen in Mexico.

Hoewel de Amerikaanse verkiezingen inmiddels al meer dan een maand geleden plaatsvonden, zijn de Republikeinen nog steeds bezig de oorzaken van hun verlies te duiden. Bijna de helft van alle Republikeinse kiezers weet precies wie verantwoordelijk is, zo bleek uit een recente opiniepeiling:

49% of GOP voters nationally say they think that ACORN stole the election for President Obama. We found that 52% of Republicans thought that ACORN stole the 2008 election for Obama, so this is a modest decline, but perhaps smaller than might have been expected given that ACORN doesn’t exist anymore.

ACORN, zo herinneren we ons misschien nog wel, was een vereniging van progressieve community organizers die in 2010 ten onder ging dankzij een doelbewuste poging van conservatieve activisten (inclusief suggestief bewerkte video’s) om de organisatie in een kwaad daglicht te stellen.

‘Serieuzere’ conservatieve opiniemakers wijten hun verlies aan het feit dat de Republikeinse Partij te weinig Latino’s en Amerikanen van Aziatische afkomst had weten aan te spreken. Toch wel vreemd, want Latino’s, zo weten conservatieve denkers, luisteren naar de paus, hebben grote gezinnen en moeten dus wel van de family values zijn. Aziaten zijn van nature nijvere werkers die nooit klagen, dus ook die zouden eigenlijk op de Republikeinen moeten stemmen. Maar hoe beide groepen ook daadwerkelijk zo ver te krijgen? Simpel:

[P]ersuade them to think of themselves primarily as Americans.

Want zowel bruine mensen als Democraten (laat staan: bruine Democraten) doen dat natuurlijk niet uit zichzelf. En vanzelfsprekend zijn alleen Republikeinen échte Amerikanen.

De mythe van de sociaal-conservatieve Hispanics is overigens inmiddels wel aan herziening toe. Vorige week besloot het Mexicaanse hooggerechtshof immers dat een lokaal verbod op het homohuwelijk in de deelstaat Oaxaca ongrondwettelijk was. Dankzij dit precedent is het vrijwel onvermijdelijk dat het homohuwelijk op termijn in heel Mexico zal worden gelegaliseerd.

Ook het Amerikaanse hooggerechtshof zal zich binnenkort gaan buigen over het homohuwelijk. Gezien de specifieke kwesties die aan het Supreme Court zijn voorgelegd lijkt het echter vooralsnog onwaarschijnlijk dat dit gerechtshof een eenduidig antwoord zal gaan geven op de vraag of homo’s nu wel of niet met elkaar mogen trouwen. In het licht van de (aarts)conservatieve meerderheid in het Supreme Court is dat misschien maar goed ook. Niettemin weten we over een paar maanden of het homohuwelijk in de VS weer een stapje dichterbij is gekomen of dat landelijke legalisering hiervan nóg langer zal moeten wachten.

Een andere legalisering waarmee Amerika op dit moment worstelt is die van marihuana. In twee staten, Colorado en Washington, is recreatief gebruik en bezit sinds november legaal. Deze nieuwe wetgeving is echter in directe tegenspraak is met bestaande federale drugswetten. Op dit moment bekijkt Obama’s regering dan ook of er ingegrepen dient te gaan worden. Ingrijpen zal niet goed vallen bij zijn kiezers, maar wenst Obama wel weerstand te bieden aan de rabiate anti-drugslobby? Afwachten maar…